Close (2022) - Yakın

Close (2022)

Yakın

IMDb

Bir konu bir filmle bu kadar mı güzel anlatılır. Film, Close (2022) - Yakın. Konu ne derseniz; insanın büyümesine dair, arkadaşlığa dair, duygularımıza dair bir şeyler işte. Hayır bir şeyler değil de duygularımıza dair çok şeyler aslında. Dünyada pek çok şey gibi duygular da herkese pek eşit dağıtılmamıştır. Hatta eşitsizlik bu konuda had safhada bile denebilir. Acaba, bütün eşitsizliklerin kaynağı bu mudur?

Türkçe altyazısı çıkmadan önce, ingilizce altyazıyla bu filme tam da nüfuz edemeden izlediğimde bile beni hemen etkileyivermişti. Bir tanıdığıma yapımdan söz ettim heyecanla. Konusu ne, dedi. İki altın gibi çocuk var, yok gibi değil iki altın çocuk var, dedim. Oynuyorlar, koşuyorlar, konuşuyor, birlikte hayal ediyor hikâyeler kuruyorlar. Ama okullarında bir de altın ayarı o kadar da saf olmayan duygudan yana fakir olanlar var. Kendi yaşayamadıklarını başkaları da yaşamasın isterler. İşte bunlar, onları çekemiyorlar kıskanıyorlar ve büyü bozuluveriyor; özeti bu, dedim.

Anadan, babadan, eşden, dosttan daha önemli olan insan, arkadaştır insana. Hele ilk arkadaş ve çocukluk arkadaşları. Onlarla var oluruz adeta, candırlar bir nevi, heyecandırlar, özel ve tekdirler. Onlardan utanılmaz bir tek, kıskanılmaz, her şey paylaşılır en gizli sırlar dertler. Ve en önemlisi onlarsız olunamaz.

Filmimizde ki arkadaşlar on üç yaşındaki Leo ve Remi tam da böyleler. Leo, sonradan buz hokeyi oynamaya başlıyor. Remi baştan beri obua çalıyor. Sanki Leo daha atılgan ve oyunbaz. Remi daha duygusal ve uyumlu gibi. Belki farklılar ama arkadaşlar. Onlar çocuk işte, birlikte aynı oyunları oynuyor, aynı şeylere gülüyorlar. Üstelik Leo hep anlatıyor bir şeyler, Remi onu hep gülerek dinliyor. Yani onlar çok yakınlar.

 

Filmin resmi özeti de şöyle: On üç yaşındaki iki erkek çocuk Léo ve Rémi’nin bir yaz tatili sırasındaki masum yakın arkadaşlıklarının samimiyeti, tatil sonu okuldaki yaşıtları tarafından eleştirilir. Bu sorgulamayı kaldıramayan Léo tepki olarak Rémi’den uzaklaşır…

Büyümenin büyüsü kadar güzel görüntülerle bezeli bir film. Çok temiz çekimler. Renklerin yani ışığın kusursuz kullanımı. Yönetmen Lukas Dhont, daha önce yine değişik konusuyla beğenerek izlediğim ilk uzun metraj işi olan Girl (2018) filminin yönetmeni. Yönetmen Girl ile Cannes Film Festivali'nde en iyi ilk film ve queer palm (esas olarak LGBTİ konulu sinemaya verilir) gibi çok sayıda ödül kazandı.

Harika oyunculuklara gelince… Remi karakterine o güzel suratına pek yakışan tatlı gülümsemesiye can veren Gustav De Waele ve Leo’yu müthiş bir karakter oyuncusu edasıyla yaratan Eden Dambrine… Eşsiz işleriyle büyük övgüyü hak ediyorlar. Bu film her ikisinin de ilk filmi.

Filmin ana fikrinin oluşumunu yönetmen şöyle anlatmış; “Konu ilkokulumu ziyaret edince aklıma düştü. Bugün bile hâlâ ilkokul ve ortaokuldaki acı dolu yıllarımla barışamadım. Ben de bu duygular hakkında bir şeyler yazıp o dünyayı kendi bakış açımdan ifade etmek istedim. Kâğıda birkaç sözcük yazdım: arkadaşlık, samimiyet, korku, erkeksilik... ve Close - Yakın bunlardan çıktı. Bir anlamda hem Leo hem de Remi olduğumu hissediyorum; iki karakterde de benden bir parça var”. Film, Belçika’nın Oscar adayı oldu.

tt9660502