Fleabag (2016)
Yabancı bir mecrada bu dizi için "modern kadının aklına muhteşem, şakacı bir bakış" yazmışlar, hoşuma gitti iyi bir özet. Genel olarak dizi olayını ilk kim “keşfetti” bilmiyorum. Ama bu konuda en iyilerden biri İngilizler. Oğulları Avustralya bazen. Yeğenleri de İskandinavlar. Az ve öz. Kısa ve etkileyici. Vur ve kaç. Uzatmadan işi tertemiz bitiriyorlar. Sıkmadan tatlı tatlı. Oyuncular hep yetenekli ve altyapıları sağlam. Bu dizi de tam öyle. Fleebag denilen kadın ve kendiyle iç konuşmaları eşliğinde harika bir Londra gezintisi. Komedi ve aynı anda iç acıtmak. Buna kara komedi mi deniyor? 1. Sezon 6 kısa bölüm. Yavaş izleyen biri olarak iki günde devirmiştim çok zevk alarak. Tek sezon olarak planlanan dizinin 2. sezonu da çekildi ve iki yıl sonra kavuştuk. 2. sezon da 6 kısa bölüm olarak çekilmiş. Amazon üzerinden yayınlanan BBC3 dizisinin rivayet Amazon istemiş 2. sezonunun çekilmesini. 2. sezon 1. sezondan bilem daha güzel. “3. sezon olmayacak. Bu iş bu kadar.” demişler, dedim ya tadında bırakırlar herşeyi. Umarım bu kararlarından dönerler çünkü tadı damakta kaldı.
Phoebe Waller-Bridge müthiş oturmuş baş role. 2013 Edinburgh Festivali’nde Fringe First Award sahibi tek kişilik bir tiyatro metninden uyarlanmış dizi. Hep düşünürüm batı âleminde sinema olayı ağırlıklı olarak tiyatro ile kolkola yürümüş. Bizde ne gezer, tiyatro yaşamımızda ne kadar var ki zaten. Bu diziyi yazan, oynayan ve televizyona uyarlayan ise aynı isim: Phoebe Waller-Bridge, tam bir yetenek pıtırcığı. Kendi gibi beyni de güzel bir kadın. Bazılarının aksine bayılırım hem güzel hem akıllı kadınlara. Onun anlamlı kameraya dönüp attığı bakışlar ve sadece bize yaptığı yorumlar… Hele gülüşü, sanki bana özel gülüyormuş gibi içimi neşe ve tatlı bir endişeyle dolduruyor. Aşık mı oldum acaba?
Umursamaz babası sanki Fleabag’den biraz çekiniyor gibi. Tam bir garip olan ablası onu sanki biraz kıskanıyor gibi ama çok bağımlı olduğu ve sevdiği de kesin. Kardeşler hep böyle midir? Üvey annesi tam bir cadı, Aliye Rona misali… Bağımsız kadınların hem kurtuluşu hem esareti olabilen günübirlik ilişkilere meraklı Fleabag. Ama 2. sezonda harbi aşık oluyor hem de bir Katolik papaza. Malûm Katolik papazlar evlenemediği gibi kadınlarla ilişkiye de giremiyorlar. Erkeklerle de tabi, bu açıklama gereksizdi biliyorum. Bu gerçek eşliğinde komik durumlar ortaya saçılıyor. Papazla diyalogları oldukça ilginçti ve en ilginci de Fleabag’in kendiyle ya da bizimle yaptığı konuşmaları onun sezinliyor olmasıydı. Aralarında Tanrısal bir ilişki olduğuna delâlet ediyor bu durum sanırım. Bu arada son sahne çok çarpıcı ve güzeldi. Kısaca yine mükemmel bir İngiliz anahtarı…
Son sahne
Replikler
❊❊❊
❊❊❊
❊❊❊
tt5687612
Yorumlar
Yorum Gönder