Bir çöl herşeydir

Bir çöl her şeydir. Çünkü hiçbir şeydir çöl. Sarıdır kumları. Sarı ölümdür. Ama ölüm de yaşamdır. İkisi birbirine gebedir. Ölümümü bana ver tanrım diye yalvarır, yaşam için insan. Vermez ama tanrı. Çölde sınar. Neye lâyık neye değil diye. İşte o sarıda, o ölümde, o ışıkta, o karanlıkta dolaşa dolaşa varlığını bulur sonunda, bakarken o boşluğa. Vahasını kurar kafasında, düş görür güpegündüz ışığın fazlasında. Mutludur zavallı, yoklukta. İçer kana kana olmayan çağlayanından suyu. Dirilir bütün vücudu, şişen nefsi sevişir kumla. Sular onu cansuyuyla. Bir düşle gelen, hakikat olur bu Can da. Toprak insan olur. Düş'e düşen insandan kalkar yeni bir insan.